අකුරු අහිමිවූවන් ගේ නිසල මුහුණු අස
ගී ගයමින් නටන මැසි මදුරු කැලන්ය
රැයත් දවාලත් අතර
මහා යුධ සන්නාහයක්
මගේ ගම තුල සැරිසරන සඳ
දකින්නට නොමැතිය කෙළිමින් සිටිය දරු කැල
සාක්ෂිකරුවන්ගෙ භූමියේ
සිරගත කෙරුණු දරුවෙකු
කිසිවෙකුත් නැත අනුමැතිය දෙන
තවත් එක අඳුරු සමයක
බංකර ගතවූ දරුවන්ය
අහසෙහි පියාඹන යානාවන් නොමැත
කිසිදු ලෙසකින් නොඑයි ෂෙල් වෙඩි
දස දිශා දෙස බලා අහසෙහි
බියෙන් තැතිගත් දරුවන්ය
තුවක්කු දැන් නොමැත අප අත
බෝම්බ කිසිත් නොමැතිය
ගුවන් යානාද නැත
අතැර ගියෙමු යුධපිටිය
කඳවුරු බැරැක්කද වසා දැමුවෙමු
එහෙත් වටලා ඇත අපව
සිදුවෙමින් ඇත තවත් යුද ගැටුමක්
හමුදාව සැරිසරන වීදියේ
බයිසිකලය නවත්වන්නට යයි
කවුදෝ කෙනෙක්
කවුරුන්දෝ තට්ටු කරයි දොරට
වසන නිවසෙහි
ගිනි අවි අත දැරූ කිසිවෙක්
හඹා යයි වීදියෙහි
පෑගෙන බයිසිකලය
නගරයේ සියලු දන හට ඇවැසිවූ බංකරය
කොහිද ඇත්තේ මට හිමි බංකරය?
එළිය පිරි සමයක් දැක නොමැත දරුවන්
අඳුරු වූ බංකර්ම
පමණකිය මා සතු
-දීපචෙල්වන් ප්රකදීපන්
පරිවර්තනය – වොජිත් කරුණානායක
