ළමෝ රජුගේ පැනයෙන්තමන්ගේ පැතිරුණු පිළිතුරු ලබා සිටිති
කැළඹී දිග්ගැසී ඇති මාවතේ
ළමෝ හැමෝම අත් එක්කර අසති
ළමෝ අපේක්ෂා කරන්නේ කුමක්ද යැයි
එය අසා රජ කියයි
ළමුන් අපේක්ෂා කරන්නේ තමන් දෙන කාලයට බව
එය සශ්‍රික යැයිද නිදහස් යැයිද
සමානත්තාවයෙන් යුතුය යනුවෙන්ද
කියන විට රජතුමා
ළමෝ රජුගේ වචනවලින්
පැනයන් ආරම්භ කරත්
රජු තම හැම වචනයකම
බලය වර්ධනය කරන
තම සිනහව තවරා ඇත
ලමුන් බයවෙන තම බියකරු මුහුණ
රජු ළමුන් දෙසට හරවයි
ළමුන්ගේ ලොකය ගුලි කරවන
තම බුද්ධියෙන් කළ පොතෙහි
ඔහු ළමුන් ගැනම කතා කරයි
ළමුන්ගේ සියලු දෙයම ඔවුන්ගෙන් උදුරාගත් තැනැත්තා
ඔවුන්ව ශෝකයට පත්කර ඇති
බියජනක කාලය ඇති කළ තැනැත්තා
කුරීරුබවේ සශ්‍රික කාලය
ළමුන් වෙත තිළින කරනබව පවසයි
ළමෝ දනිති සියල්ලම
සියල්ලක්ම මුළුමනින්ම වසා දමා
සිනහව පතුරුවන බලය
ගොදුරු කරගෙන ස්වභාවය
සට කපටබවින් සිරකරගෙන
පැතිර ඇති සිතුවිළි විනාශකර ගැනීමට
ළමුන් ආශා කළේ නැත
රජු තම පිළිතුරුවලින්
ළමා මසද
තම සිනහවෙන්
ඔවුන්ගේ ඇස්ද
තුවාළ කරමින් සිටියි
_____________________
දීපචෙල්වන් ගේ කවියක්
දෙමළ කාව්‍ය සාහිත්‍ය තුළ බහුලව දක්නට ලැබෙන ස්0කේතාත්මක කාව්‍ය භාවිතය සමකාලීන
සමාජ කලබගෑනිය කවියට ගැනීමෙදී සාර්ථකව යොදා ගත් අවස්ථාවකට උදාහරණයක් සපයන මෙම කවිය වනාහි දේශපාලනික කවියට නව අරුතක් සපයන්න්කි.
0 comments:
Post a Comment